hayattan soğumak

ekşidim 1 haftadır, sıkıldım

ygs ye hazırlamaktadır

https://scontent-lhr3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/12985364_10154204812185921_2371354139654857456_n.jpg?oh=f95674c48f34e5d6aa3a8a008e92bfbb&oe=577AF6EC

ansızın gelen duygu. illa bir sebebe de gerek olmuyor, geliyor öyle.

hayatını sorgulamaya başladığın an baş gösteren bir his.

lüzumsuz insanlarla muhatap olmanın akabinde gelişen duygu yoğunluğu. sakince oturup gözlerinizi kapatın. bir süre sonra geçecektir.

benim bu hayatta iki sorunum var; 1) uyuyamamak 2) uyanamamak. yemin ediyorum hayattan soğutuyor. her gece bi nasıl uyuycam derdi, her sabah uyanma çabaları. kafam girsin.

bir de hayatın soğuması vardır ki, o da insanı çok yoruyor. kombiyi açın amk çocukları, bu ayda bu ne soğuktur?

soğutanlar utansın....

okula giderken sık sık soğuyorum

kışın yaklaşması ile birlikte normal olan durum.

Sık sık yaşadığım şey. Nostalji hastasıyım ve bu çağ için yaratılmadığımı düşünüyorum çoğunca. Sahte gülüşler,sahte dostluklar,tüketim bağımlılığı... Önceden kötü bir şey olduğunda olduğu yerde kalırmış. Şimdi sosyal medyada sayfa sayfa aynı haberler,videolar atılıyor. Ertesi gün başka bir haber. Her girdiğimde tonla boktan şey görüyorum. Sonra bir de herkes hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam ediyor,ben de dahil. Samimiyetsiz geliyor her şey. Kurulan bir sistemin,düzenin arasına sıkışıp kalmış et parçası gibi hissediyorum kendimi,tüm insanlığı da öyle görüyorum. Maneviyat yok belki ondandır. Ibadet yok,şükür yok, inandığımı yaşamıyorum. Velhasıl her şey maddiyat olmuşken şu hayatta,ben sadece huzurlu olmak istiyorum,yaşadıklarım gördüklerim ve farkındalıklarım izin verdikçe .